Petani Palestin Anggur tuaian (Palestinian
farmers harvest grapes) (AFP Photo/Said Khatib)
Dibuat
di Palestin? Petani di Wilayah diduduki
berjuang untuk menjual . . .
berjuang untuk menjual . . .
Mengeksport produk tempatan ke
pasaran global adalah salah satu tunggak ekonomi mana-mana negara, tetapi
petani di wilayah-wilayah Palestin berurusan dengan masalah yang menjadi
sebahagian daripada ekonomi yang tidak diiktiraf secara rasmi sebagai sebuah
negeri yang unik. Pihak Berkuasa Palestin telah ditubuhkan pada tahun 1994 di
bawah perjanjian Oslo, dan ditugaskan untuk mengawal bahagian-bahagian di
Tebing Barat dan Semenanjung Gaza manakala berunding dengan Israel pada status
kenegaraan Palestin.
Konsensus masih belum dicapai
17 tahun kemudian, meninggalkan petani Palestin dengan cabaran untuk menjual
barangan mereka dalam pasaran yang sebahagian besarnya didominasi oleh produk
peneroka Israel. Produk Israel bersaing secara langsung dengan Palestin -
mereka yang dihasilkan oleh peneroka Israel yang tinggal di wilayah di bawah
kawalan Pihak Berkuasa Palestin. Masyarakat antarabangsa melihat penempatan
Israel sebagai satu kuasa penjajah, melanggar kedua-dua perniagaan dan tanah
Palestin.
PBB digubal resolusi 446 pada
tahun 1979, menyatakan bahawa "dasar dan amalan Israel dalam menubuhkan
penempatan di wilayah-wilayah Arab Palestin dan lain-lain yang diduduki sejak
tahun 1967 tidak mempunyai kesahan undang-undang dan merupakan satu halangan
yang serius untuk mencapai keamanan yang komprehensif, yang adil dan berkekalan
dalam Timur Tengah."
Wilayah-wilayah termasuk Tebing
Barat, Gaza dan Timur Jerusalem, yang semua harus berada di bawah kawalan
Palestin, piagam negeri PBB. Setiausaha Agung PBB, Ban Ki-moon mengulangi
pendirian bahawa pada April 2012, menyatakan bahawa semua cubaan Israel untuk
menghalalkan wujud terlebih dahulu penempatan "berjalan bertentangan
dengan tanggungjawab Israel di bawah Peta Jalan itu dan panggilan Kuartet
berulang untuk pihak-pihak untuk mengelakkan diri dari provokasi." Dalam
cahaya keadaan ini, ramai pengedar antarabangsa mungkin tidak sedar bahawa
setiap pembelian produk penyelesaian Palestin atau Israel di luar negara
mempunyai potensi untuk menentukan di mana orang berdiri di atas isu ini butang-panas.
"Orang ramai tidak cukup
sedar bahawa produk penyelesaian Israel bersaing dengan produk Palestin di luar
negara," kata Menteri Ekonomi Palestin Jawad Al-Naji RT. "Juga,
apabila kita memberitahu pelanggan bahawa ada perbezaan di antara produk
penyelesaian dan produk Israel, mereka memahami bahawa kita sedang hidup di
bawah pendudukan dan mereka boleh memilih apa produk untuk membeli atau
tidak."
Organisasi seperti Pameran
Perdagangan Kanaan dan Persatuan Perdagangan Adil Palestin, kedua-duanya
terletak di Jenin di Tebing Barat, telah meningkatkan pengedaran produk
Palestin di luar negara, membenarkan lebih banyak pembeli yang lebih luas
pilihan antara barang penyelesaian Palestin dan Israel.
"Pergerakan boikot juga
telah menimbulkan gerakan ‘buy-cott’ yang meminta pengedar untuk membawa produk
Palestin," kata Nasser Abufarha, pengarah Kanaan Fair Trade.
"Terutamanya di Amerika Syarikat mendapati bahawa banyak kedai-kedai khas
dan ko-op teruja untuk mencari barang-barang Palestin khusus di pasaran,
eksekutif pasar raya, mereka teruja, tetapi mereka mengira, 'okay, apa tindak
balas saya akan mendapatkan dari blogger Zionis di pasaran? "
Produk ini, bagaimanapun,
menjual selama hampir 2 kali ganda nilai mereka kerana kos bersaing dalam
pasaran yang sudah dikuasai oleh persaingan Israel. "Semua orang di sini
tumbuh zaitun dan Pasaran tempatan adalah amat kecil dan persaingan besar Wang
yang kita dapat untuk zaitun kami juga sedikit "kata Mohammed Al Fatah,
seorang petani Palestin.
Masalah hampir juga timbul
apabila rakyat Palestin cuba untuk menamakan produk mereka, kerana ia adalah
sukar untuk membezakan produk mereka dari yang dibuat di penempatan Israel.
"Produk kami tidak boleh mengatakan 'yang dibuat di Palestin' kerana kita
berada di bawah pendudukan dan bukan lagi keadaan. Mereka boleh berkata 'yang
dibuat di Tebing Barat' atau 'yang dibuat di Gaza' atau 'produk Palestin,
"kata Hanan Taha-Rayyan, Ketua Pegawai Eksekutif Paltrade, yang berpusat
di Ramallah.
Beberapa syarikat, seperti
syarikat farmaseutikal Pharmacare Palestin di Tebing Barat, tidak boleh menjual
di belakang rumah mereka sendiri. "Produk kami tidak dibenarkan untuk
didaftarkan dan tidak dibenarkan untuk diedarkan kepada Israel," Pharmacare
pengurus pemasaran Ziad Abualrob berkata, sambil menambah bahawa
"mana-mana produk dengan label atau label Arab Palestin akan ditolak oleh
sekuriti." Sekatan ke atas Palestin pasaran telah mewujudkan kesukaran
ekonomi untuk petani, yang berharap bahawa penyokong di seluruh DUNIA akan
membayar beberapa dolar tambahan untuk sebotol minyak zaitun dari petani
Palestin.
Made
in Palestine? Farmers in Occupied Territories
struggle to sell . . .
Exporting local products to
global markets is one of the pillars of any country’s economy, but farmers in
the Palestinian territories deal with the unique problem of being part of an
economy not formally recognized as a state. The Palestinian Authority was
established in 1994 under the Oslo accords, and tasked with governing areas in
the West Bank and the Gaza Strip while negotiating with Israel on the status of
Palestinian statehood.
A consensus has yet to be
reached 17 years later, leaving Palestinian farmers with the challenge of
selling their goods in a market largely dominated by Israeli settler
products. Israeli products compete
directly with Palestinian ones – they are produced by Israeli settlers living
in territory under Palestinian Authority control. The international community
views the Israeli settlements as an occupying force, infringing on both
Palestinian business and land.
The UN enacted resolution 446
in 1979, stating that “the policy and practices of Israel in establishing
settlements in the Palestinian and other Arab territories occupied since 1967
have no legal validity and constitute a serious obstruction to achieving a
comprehensive, just and lasting peace in the Middle East.”
Those territories include the
West Bank, the Gaza Strip and East Jerusalem, which should all be under
Palestinian control, UN charters state. UN Secretary-General Ban Ki-moon
reiterated that stance in April of 2012, stating that all Israeli attempts to
legalize preexisting settlements “runs contrary to Israel's obligations under
the Road Map and repeated Quartet calls for the parties to refrain from
provocations.” In light of these circumstances, many international distributors
may not realize that every purchase of a Palestinian or Israeli settlement
product abroad has the potential to define where people stand in on this
hot-button issue.
“People are not sufficiently
aware that Israeli settlement products are competing with Palestinian products
abroad,” Palestinian Minister of Economics Jawad Al-Naji said to RT. “Also,
when we tell the customer that there’s a difference between settlement products
and Israeli products, they understand that we’re living under occupation and
they can choose what products to buy or not.”
Organizations such as Canaan
Fair Trade and The Palestinian Fair Trade Association, both located in Jenin in
the West Bank, have been increasing the distribution of Palestinian products
abroad, allowing more and more buyers a greater range of choices between
Palestinian and Israeli settlement goods.
“The boycott movement also has
raised a ‘buy-cott’ movement that asks distributors to carry Palestinian
products,” said Nasser Abufarha, director of Canaan Fair Trade. “Especially in
the US you find that as much as specialty shops and co-ops are excited to find
Palestinian specialty goods in the marketplace, the supermarkets executives,
they are excited about it, but they are calculating, ‘okay, what backlash am I
going to get from Zionist bloggers in the market place?’”
These products, however, sell for
almost double their value because of the cost of competing in a market already
dominated by Israeli competition.
“Everyone here grows olives and the so the local market is very small
and the competition big. The money we get for our olives is also little” says
Mohammed Al Fatah, a Palestinian farmer.
Problems almost also arise when
Palestinians try to name their product, since it’s difficult to distinguish
their products from those made in the Israeli settlements. “Our products can’t
say ‘made in Palestine’ because we’re under occupation and not yet a state.
They can say ‘made in the West Bank’ or ‘made in Gaza’ or ‘Palestinian
product,” says Hanan Taha-Rayyan, CEO of Paltrade, based in Ramallah.
Some companies, like the
Palestinian pharmaceuticals company Pharmacare in the West Bank, can’t sell in
their own backyard. “Our products are not allowed to be registered and not
allowed to be distributed to Israelis,” Pharmacare marketing manager Ziad
Abualrob said, adding that “any product with an Arabic label or Palestinian
label will be rejected by the securities.” Restrictions on the Palestinian
market are creating economic difficulties for the farmers, who hope that
supporters around the world will pay a few extra dollars for a bottle of olive
oil from Palestinian farmers.
Mahkamah Agung Israel telah
memutuskan untuk memihak kepada perobohan 8 perkampungan Palestin di Tebing
Barat. Kementerian Pertahanan Israel berkata, ia memerlukan tanah ini untuk
latihan ketenteraan dan akan menggantikan kira-kira 1500 rakyat Palestin.
Persatuan Hak Sivil di Israel, yang mewakili penduduk kampung di mahkamah,
sehingga November untuk merayu kes itu atau kampung-kampung akan dimusnahkan,
laporan Jerusalem Post.
ACRI mengumumkan ia merancang
untuk memfailkan petisyen baru sambil menambah bahawa mereka percaya keputusan
mahkamah itu adalah satu teknikal dan membolehkan kes baru. Negeri menegaskan
penduduk kampung tidak kekal tinggal di kampung-kampung dan ini menyediakan
alasan untuk pengusiran mereka dari wilayah.
Kementerian Pertahanan Israel
bercadang untuk memaksa penduduk tempatan ke bandar Yatta di mana, pihak
berkuasa mendakwa, mereka mempunyai rumah yang kekal. ACRI berhujah bahawa
kerajaan mengabaikan hakikat bahawa orang tinggal di kawasan itu selama 6 bulan
berturut-turut untuk memupuk tanah. Pada mulanya terdapat 12 kampung pihak
berkuasa Israel cuba untuk menyamaratakan di IDF penyalaan Zon 918. Walau
bagaimanapun, bulan lepas negeri itu bersetuju untuk membenarkan 4
kampung-kampung untuk kekal di wilayah mereka.
Zon 918, di wilayah selatan
Hebron Gunung, meliputi kawasan seluas beberapa 11,5 km persegi (30 km
persegi). Ia terletak di Kawasan C, wilayah di bawah kawalan Israel yang penuh,
dan digunakan oleh tentera Israel untuk latihan termasuk latihan kebakaran.
Menurut laporan PBB baru-baru ini, 45% peratus daripada perobohan struktur
milik Palestin di Kawasan C sejak 2010 telah mengambil tempat di dalam zon
menembak. Ini bertentangan dengan undang-undang antarabangsa yang melarang
memaksa penduduk daripada wilayah yang dijajah. PBB telah berulang kali
menyuarakan kebimbangan terhadap perobohan di Tebing Barat.
EU juga telah menggesa Israel
tidak merobohkan kampung-kampung. Pada hari Rabu 15 misi EU melawat Zon 918
untuk meneroka keadaan di kawasan itu dan mengeluarkan satu kenyataan.
"Panggilan EU apabila Israel untuk memenuhi obligasinya mengenai keadaan
hidup penduduk Palestin di Kawasan C, oleh anjakan polisi entailing kelulusan
mempercepatkan pelan induk Palestin, menghentikan pemindahan terpaksa penduduk
dan perobohan perumahan Palestin," kata EU dalam kenyataan itu.
Israeli
court backs demolition of 8 West Bank villages . . .
The Israeli Supreme Court has
ruled in favor of the demolition of eight Palestinian villages on the West
Bank. The Israeli Defense Ministry says it needs this land for military
exercises and will displace some 1,500 Palestinians. The Association of Civil
Rights in Israel, which is representing the villagers in court, has until
November to appeal the case or the villages will be destroyed, the Jerusalem
Post reports.
The ACRI announced it plans to
file a new petition adding that they believe the court’s decision is a
technical one and allows a new case. The state insists the villagers do not
permanently reside in the villages and this provides grounds for their eviction
from the territory.
The Israeli Defense Ministry
intends to force locals to the city of Yatta where, the authorities claim, they
have permanent homes. The ACRI argues that the state neglects the fact that
people live in the area for six consecutive months to cultivate the land.
Initially there were 12 villages Israeli authorities sought to raze in IDF
Firing Zone 918. However, last month the state agreed to allow four of the
villages to remain on their territory.
Zone 918, in the southern Mount
Hebron region, covers an area of some 11.5 square miles (30 sq km). It is
situated in Area C, the territory under full Israeli control, and is used by
Israeli military for training including fire exercise. According to a recent UN
report, 45 per cent of demolitions of Palestinian-owned structures in Area C
since 2010 have taken place in firing zones. This goes against the
international law which prohibits forcing populations out of occupied
territories. The UN has repeatedly expressed concerns over the demolitions in
the West Bank.
The EU has also called on
Israel not to demolish the villages. On Wednesday 15 EU missions visited Zone
918 to explore the situation in the area and issued a statement. “The EU calls
upon Israel to meet its obligations regarding the living conditions of the
Palestinian population in Area C, by a policy shift entailing accelerated
approval of Palestinian master plans, halting forced transfer of population and
demolition of Palestinian housing,” the EU said in the statement.
Seorang askar Israel menghalang
petani Palestin (kiri) daripada pemupukan bidang di kampung Tebing Barat Tuqua (
Israel
bertujuan untuk membiayai pembinaan hotel
di West Bank . . .
Pihak berkuasa Israel telah
ditetapkan untuk meluluskan program geran untuk membina hotel di wilayah West
Bank yang diduduki. Ini adalah di sebalik amaran berulang PBB bahawa penempatan
Yahudi di sana adalah menyalahi undang-undang di bawah undang-undang
antarabangsa. Sebuah jawatankuasa interministerial pakar akan menamakan
kawasan-kawasan keutamaan, yang dijangka termasuk Tebing Barat, dan kemudian
akan menyerahkan kertas cadangan kepada kabinet.
Sehingga baru-baru ini, geran
itu hanya diberikan untuk membangunkan wilayah Israel mengikut cadangan
daripada jawatankuasa khas, yang menggariskan bidang keutamaan negara yang
layak untuk geran pada tahun 2007. Pada masa ini, Kementerian Pelancongan
sedang mengkaji draf resolusi yang mencadangkan penginapan hotel bangunan di
Tebing Barat, laporan Haaretz. Dokumen itu mencadangkan hotel pembinaan
penempatan Yahudi Maal Adumim, hanya di luar Jerusalem, dan dalam terpancut
Etzion blok penyelesaian selatan.
Kementerian Pelancongan
bertujuan untuk meningkatkan penawaran bilik hotel di kawasan Baitulmuqaddis
disebabkan permintaan yang tinggi untuk penginapan pelancong di bandar raya
ini. Draf mengatakan bahawa membina hotel tambahan di wilayah berdekatan
seperti Adumim Maal dan terpancut Etzion ketara akan memperbaiki keadaan.
Wilayah Tebing Barat telah menjadi subjek pertikaian sejak Israel menduduki
semasa perang pada tahun 1967; ia kekal di bawah kawalan tentera Israel.
PBB menganggap wilayah Palestin
yang diduduki oleh Israel. Pada tahun 1979, Perhimpunan Agung PBB meluluskan
satu resolusi yang mengesahkan hak Palestin kedaulatan di Tebing Barat. Walau
bagaimanapun, keadaan di atas tanah yang agak berbeza, dengan Israel mengenakan
kawalan ketat ke atas kawasan tersebut.
Israel
seeks to fund hotel-building in West Bank . . .
Israeli authorities are set to
approve a grant program for building hotels in occupied West Bank territories.
This is despite repeated UN warnings that Jewish settlements there are illegal
under international law. An interministerial committee of experts will name
priority areas, which are expected to include the West Bank, and then will hand
its proposal to the cabinet.
Until recently, the grants were
only given to develop on Israeli territory according to recommendations from a
special committee, who mapped out the country's priority areas eligible for
grants in 2007. Currently the Tourism Ministry is studying a draft resolution
recommending building hotel accommodations in the West Bank, Haaretz reports.
The document proposes the construction hotels in the Jewish settlement of Maal
Adumim, just outside Jerusalem, and in the Gush Etzion settlement bloc to the
south.
The Tourism Ministry seeks to
increase the supply of hotel rooms in the Jerusalem area due to high demand for
tourist accommodations in the city. The draft says that constructing additional
hotels in nearby territories such as Maal Adumim and Gush Etzion will significantly
improve the situation. The West Bank territory has been the subject of dispute
since Israel occupied it during a war in 1967; it has remained under Israeli
military control since.
The UN considers it
Palestinian territory occupied by Israel. In 1979, the UN General Assembly
passed a resolution affirming Palestine's right to sovereignty in the West
Bank. However, the situation on the ground is quite different, with Israel
imposing strict control over the area.
No comments:
Post a Comment